PARAFIALNE REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE - MODLITWA, POST, JAŁMUŻNA PRZEZ POKORĘ I POSŁUSZEŃSTWO
Rekolekcje wielkopostne w naszej parafii rozpoczęły się w środę popielcową - 26 lutego 2020 r. i trwały 3 dni. Była to okazja do odnowienia i umocnienia swojego życia wiary. Wierni oprócz wygłoszonych nauk uczestniczyli w nabożeństwie Drogi Krzyżowej oraz w adoracji Najświętszego Sakramentu. Rekolekcje w tym roku poprowadził o. Augustyn Zygmunt, franciszkanin, proboszcz parafii p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Brodnicy – klasztor. Cenne wskazówki o. Augustyna na okres Wielkiego Postu do odsłuchania we fragmencie kazania poniżej galerii zdjęć.
Pani Jolanta Badaczewska, przedstawicielka Rady Parafialnej podziękowała o. Augustynowi za owocne słowo Boże wygłoszone podczas rekolekcji i życzyła wielu łask Bożych na dalsze lata pracy duszpasterskiej. Nie zabrakło podziękowań również ze strony ks. proboszcza Sławomira Witkowskiego i ks. Jana Żymanta. Galeria zdjęć i filmów z rekolekcji w końcu artykułu.
Wielki Post można porównać do swoistej inwentaryzacji… naszego ducha. Sporządzania bilansu zysków i strat, stanięcia w prawdzie z sobą samym. Jeśli to zrobimy, w pełni przygotujemy się do świąt Zmartwychwstania Pańskiego, a w konsekwencji pewnie kolejny już raz w naszym życiu - wygramy ŻYCIE. „Chrystus nas pociąga nie dlatego, że został ukrzyżowany, tylko dlatego, że wchodząc w krzyż, przeszedł przez niego z miłością. Tylko to jest ważne”.
Modlitwa, post, jałmużna – trzy filary chrześcijaństwa – to nie tylko pobożne praktyki, to szansa na spotkanie z żywym Bogiem.
Zdjęcie przedstawia dekorację wielkopostną w kaplicy wykonaną przez p. Marzenę Kopczyńską.
Okres Wielkiego Postu to czas konkretnego działania, to czas trudny i wymagający wielu ćwiczeń duchowych. W Wielkim Poście możemy nabrać rozpędu w tych ćwiczeniach przez: modlitwę, post i jałmużnę. Przypomnijmy sobie słowa Jezusa” – ,,Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych braci moich Mnieście uczynili”. Warto zastanowić się co jest naszą pustynią życiową? Jedno jest pewne - na pustyni trudno jest przetrwać. Występuje wiele ograniczeń, zarówno pod względem braku pożywienia, braku możliwości schronienia się, jak i możliwości rozeznania właściwej drogi. Natomiast jest dużo zagrożeń, zarówno ze strony natury, ale trzeba też walczyć z siłami zła. Dzisiaj Jezus mówi: — „Pójdź za mną”. Czy jesteśmy gotowi pójść za Jezusem na pustynię naszego życia? Czy jesteśmy gotowi na radykalne zmiany? A może zgadzamy się tylko na zmiany znikome, albo pozorne. Okres Postu to czas zastanawiania się nad sensem życia i podejmowanie wyzwań i nieustannych ćwiczeń w modlitwie, poście i dawaniu jałmużny.
Modlitwa – to ćwiczenia pomagające osiąganie sprawności duchowej. Post – to ćwiczenia konieczne do pokonywania trudności i przeszkód w osiąganiu sprawności duchowej. Jałmużna – to ćwiczenia w motywowaniu i dawaniu możliwości innym, by podjęli ćwiczenia duchowe
MODLITWA — nie chodzi o mnożenie modlitw i z tego powodu czynienie z siebie cierpiętnika, ale należy modlić się sercem, o co prosi Matka Boża.
- Każdego dnia czytaj Pismo Święte.
- Idź przed Najświętszy Sakrament częściej niż zwykle i trwaj przy Jezusie, trwaj z Jezusem, bądź całym swoim sercem tylko dla Niego.
- Tak zorganizuj sobie czas, aby wziąć przed oczy obraz Jezusa z Całunu Turyńskiego lub Krzyż i kontempluj oblicze Chrystusa.
- Zapoznaj się z życiorysem swojego patrona lub jednego z patronów wspólnoty.
- Przepracuj dzienniczek Siostry Faustyny.
- Nie opuszczaj nabożeństwa Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali.
- Żyj słowem życia z wielkim oddaniem i pokorą.
- Idź do szpitala i poprowadź Modlitwę Różańcową lub Koronkę do Miłosierdzia Bożego w Kaplicy szpitalnej.
Możesz wybrać jeden z rodzajów wymienionych wyżej ćwiczeń lub wybierz kilka propozycji, ale koniecznie czyń to systematycznie ( w miarę możliwości każdego dnia ).
POST — i nie chodzi tylko o nie spożywanie słodyczy lub o zmiany w diecie codziennej, ale o ograniczanie lub wyeliminowanie czegoś, co nie zbliża mnie do Boga, a może nawet oddala. Ograniczanie lub wyrzekanie się spożywania ulubionych potraw to oczywiście też jest dobre ćwiczenie, ale jeśli ono niewiele Cię kosztuje zmagań ze sobą to w niewielkim stopniu Cię zmienia. Oznacza także, iż minimalizujesz otrzymywane łaski. Jeśli jednak wybierzesz ćwiczenie np. „odrzuć używki,” a ty z nich na co dzień nie korzystasz, to po prostu nie będzie dla Ciebie żadne ćwiczeniem. Zmierz się ze swoimi niesprawnościami duchowymi.
- Ogranicz lub zupełnie przestań korzystać z komputera, Internetu, portali społecznościowych lub oglądania telewizji. Czas ten poświęć rodzinie.
- Zrezygnuj z robienia zakupów dla tzw. przyjemności.
- Wyczyść zaśniedziałą figurkę Pana Jezusa i Matki Bożej i ciesz się Ich obecnością.
- Pojednaj się z osobą, z którą trwasz w konflikcie.
- Wybacz Bogu, sobie i innym.
- Ty pierwszy wyciągnij rękę do zgody.
- Nie używaj wyrazów wulgarnych.
- Odrzuć używki ( alkohol, papierosy itd. )
- Nie plotkuj.
- Trzymaj w ryzach swoje złe emocje.
Oby nie było takiego dnia w Wielkim Poście, żebyś nie korzystał z podanych przykładów ćwiczeń. Jeśli okaże się, że masz z tym problemy to proś o pomoc swojego Anioła Stróża.
JAŁMUŻNA - i nie chodzi o dawanie pieniędzy potrzebującym, w taki sposób, żeby wielu widziało lub wiedziało. Ale, jak w cichości serca ofiarujesz środki finansowe na szczytny cel, wtedy podasz rękę nie zdając sobie sprawy, że wykonałeś gest anioła.
- Poświęć swój czas dla bliźniego - np. samotnej lub chorej osoby.
- Posprzątaj u osoby starszej, chorej, niepełnosprawnej.
- Idź na spacer z osobą Ci bliską lub osobą niepełnosprawną, np. w niedzielne popołudnie.
- Bądź wolontariuszem dla osoby chorej i samotnej.
- Poświęć swój czas na czytanie wartościowych książek osobom, które mają problemy ze wzrokiem.
- Częściej uśmiechaj się, zwłaszcza do osób smutnych, albo złośliwych. Czasem dzieje się tak, że pewnych rzeczy nie zauważamy. Bywa tak, że uśmiech na twarzy bliźniego jest dobrą maską ukrywającą jego zmartwienia i cierpienia.
- Zrób świąteczny upominek osobie ubogiej.
Okres Wielkiego Postu niech będzie dla wszystkich czasem dziękczynienia i uwielbiania Boga.
„Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie.” — Lew Tołstoj